Potrzeba akceptacji to jedna z najważniejszych potrzeb w naszym życiu. Pomaga nam budować poczucie własnej wartości, bezpieczeństwa i satysfakcji. Bez zaspokojenia tej potrzeby trudno nam osiągnąć równowagę i szczęście. Pragniemy jej czasem najmocniej w życiu, a jednocześnie robimy wiele, żeby jej nie poczuć. 

Często dzieje się tak dlatego, że żyjemy złudzeniem, że prawdziwą akceptację możemy otrzymać tylko z zewnątrz. I żeby ją dostać, zrobimy wiele – zaprzeczamy samym sobie, okaleczamy się duchowo i emocjonalne. Odcinamy się od swojej oryginalności i autentyczności, i karmimy ochłapami uwagi, którą dostajemy w zamian. 

Tymczasem zaspokojenie potrzeby akceptacji zależy wyłącznie od nas i tego jak same siebie traktujemy. To codzienna praktyka polegająca na rezygnacji z tego, kim powinnyśmy być, i akceptacji tego, kim jesteśmy.

I kiedy TY SAMA zaakceptujesz siebie, żadna zewnętrzna akceptacja nie będzie ci potrzebna. Chociaż im bardziej akceptujesz siebie, tym bardziej inni akceptują ciebie. I Ty również ich zaakceptujesz – z ich zaletami, wadami, popełnionymi błędami.

Akceptacja to potężna siła, dzięki której nie ulegamy chęci walki lub ucieczki (unikaniu), a wybieramy trzecią siłę – spokój i równowagę. Godzimy się z tym jak było, jak jest i jak być może. I z tego miejsca podejmujemy działanie.

Być może doświadczyłaś kiedyś sytuacji bez wyjścia, kiedy kompletnie nie wiedziałaś co i jak możesz zrobić. Przypomnij sobie co czułaś, kiedy rozpaczliwie próbowałaś znaleźć rozwiązanie? A co poczułaś, kiedy odpuściłaś i powiedziałaś sobie “będzie, co ma być”? Założę się najpierw czułaś złość, strach, albo poczucie winy lub wstyd. A kiedy poddałaś się, zaakceptowałaś własną bezsilność pojawiła się ulga i spokój, a następnie jasność – serca i umysłu oraz tego, co możesz w tej sytuacji zrobić.

To jest właśnie potęga akceptacji.

Pamiętaj jednak, że akceptacja musi być całkowita. Inaczej to nie będzie akceptacja, bo albo coś akceptujemy, albo nie. Jeśli przyjmujemy nasze życie z wszystkimi jego dobrodziejstwami i wszystkimi negatywami, to przyjmujemy je w całości. A nie tylko to, co nam się podoba i pasuje.